De vrienden van Camiel…

Je zou Camiel Eurlings maar zijn in deze dagen. Je hebt 1000 beloftes mogen doen dat wegen aangepakt gaan worden, en je wordt gelauwerd om de daadkracht die je toont. Een groot feest zul je denken, maar Camiel kreeg er ook een molensteen bij cadeau, de kilometerprijs. Een erfenis van 20 jaar geleden, dat onder verschillende namen doorgeschoven is, en er moest maar eens een besluit over genomen worden. Met deze kilometerbeprijzing, en specifiek de spitsheffing, jaagt hij heel wat vrienden tegen zich in het harnas. Onder andere de ANWB is er niet gerust op, en een rondje langs verschillende kranten maakt het beeld enkel negatiever.Hoe moet dat toch voelen, zo’n joviale Limburger, die het liefst met zijn bourgondische vrienden een biertje drinkt. Het moet toch vervelend zijn dat je als autopester wordt betiteld. In de kroeg drinken ze geen bier meer met hem, hij staat alleen in de hoek en de kastelijn bedient hem zwijgend. Op straat wordt hij nagekeken en onderweg worden dubieuze gebaren naar zijn auto gemaakt. Op verjaardagen moet hij steeds maar weer uitleggen waarom het autorijden ook voor zijn familie duurder wordt, en tegelijk stromen de noodkreten via SMS binnen omdat er een stuk weg verbreed moet worden. In de politieke wereld wordt met argusogen naar hem gekeken, afwachtend of de dienstauto niet ingeleverd moet worden. Ik denk dat Camiel heel eenzaam is, en dat dit voorlopig niet veranderd, totdat de kilometerprijs voor iedereen gewoonte is geworden.

In mijn ogen heeft Eurlings daarmee wel lef, want tot op heden heeft iedereen een ballonnetje erover opgelaten, maar niemand durfde het door te drukken. Wat de effecten zullen zijn is afwachten, maar het feit dat het komt is een mogelijke zegen voor het wegennet. Moet Eurlings nog wel even lef tonen als het om het spitstarief gaat, want hoewel ondergetekende er ook meer door gaat betalen, ben ik daar best bereid toe als ik uiteindelijk echt door kan rijden. Kortom, Camiel leert zijn echte vrienden pas kennen als hij doorzet, dan scheiden de jaknikkers zich snel van de rotsen in de branding.