Opinie: Sire! Handen af van onze hulpverleners!
Ingezonden door Stan: De betekenis van normen en waarden is zoek in deze tijden. Het lijkt normaal om prullenbakken te vernielen, dingen te gooien naar politieagenten of zelfs het beramen van aanslagen op agenten. Wat ik mijzelf dan afvraag is: waar is de opvoeding door de ouders? Leraren op scholen worden getraind om kinderen kennis te laten maken met de maatschappij, maar wat heeft dat voor nut als een kind al vechtend op school aankomt, of woorden heeft geleerd in films als New Kids zonder dat het kind weet wat de betekenis is?
Natuurlijk moeten kinderen en jongeren hun eigen verantwoordelijkheid kennen, maar je hebt er altijd mensen tussen zitten die hun verantwoordelijkheid nog niet kennen. Vroeger was het stoer om eens heel zacht “wout” te roepen naar een politieagent, wie heeft dat nou niet weleens gedaan? Maar stenen gooien, vuurwerk gooien of zelfs met voorbedachte raden een aanslag plegen op politieagenten, nee, dan ken je geen verantwoordelijkheid. Maar wel zielig gaan doen als de agent hen aanpakt of als zij zelf slachtoffer zijn. Dan is de wereld te klein.
Ik heb grote respect voor de reclames van Sire, zeker de nieuwe waarin aandacht gevraagd wordt voor het tegengaan van geweld tegen hulpverleners. Met name het geweld tegen ambulancepersoneel frustreert mij. Hoe kan je iemand aanvallen, uitschelden of bedreigen die mensenlevens red? Dit zijn mensen die gewoon hun goede werk doen, en daarvoor tegenwoordig hun leven moeten wagen. Als je daar als normaal denkend mens over nadenkt moet je toch beseffen dat het niet goed zit. Diezelfde ambulancebroeder moet misschien over een aantal jaar wel jouw leven, of dat van een naaste komen redden.
Als ik die reclames zie word ik stil en denk ik, is dit nu nodig om mensen wakker te maken om zich te realiseren dat dit niet OK is? Ik zou zeggen; mensen, bezint eer gij begint! Laten we het nieuwe jaar goed beginnen en toon respect voor iedereen, zo verdien je zelf ook respect!
De wereld heeft behoefte aan rust, in het hoofd, de binnenziel, en niet te vergeten in de vertaalde buitenwereld, die wij allen samenstellen, die onze gedachten en gevoelens voedt.
Een helpende voedende hand, daar bijt je niet in, maar het gebeurt wel…enige redmiddel gewoon blijven helpen en hulp bieden aan de ” hulpelozen” , opdat wij allen beseffen, dat we het met z’n allen samen moeten klaren.
@ René Reimer
Hier de cijfers van het CBS.
Zoals ik al zei, het is een probleem maar moet niet groter worden gemaakt dan het is.
@ Robert
Even feiten-check. Het geweld jegens overheidspersoneel is volgens jou te verwaarlozen. Jouw linkje gaat echter alleen over een te verwaarlozen aantal gewelddadigheden tegenover ambulancepersoneel tijdens de jaarwisseling.
Homoseksualiteit raakt verder geaccepteerd. Klopt, maar Krol praat geen seconde over homo-gerelateerd geweld. Iets wat helaas nog steeds toeneemt.
Doe maar eens Googlen. Ruim 60% van overheidspersoneel heeft op een of andere wijze te maken gehad met fysiek of verbaal geweld.
Dit soort zaken moet je niet bagatelliseren. Daar moet je tegen optreden!
Nederland bevindt zich in een geweldparadox. Media, in een barre overlevingsstrijd verwikkeld en op zoek naar sensatie en primeurs (dat verkoopt nu eenmaal), berichten steeds vaker over geweld en onveiligheid. Agressie tegen overheidspersoneel, weggepeste homo’s en ga zo maar door. Treurige en afkeurenswaardige ontwikkelingen, geen twijfel. Maar wie de harde cijfers erbij pakt, moet echter concluderen dat de situatie lang niet zo desastreus is als de media ons doen geloven. Zo is het geweld jegens overheidspersoneel de afgelopen jaren te verwaarlozen, en gaf Henk Krol laatst toe dat homoseksualiteit in Nederland meer dan ooit geaccepteerd is. We moeten ook niet van een mug een olifant maken.
@Stan: Ben het helemaal met je eens. Het is diep triest dat we in een maatschappij leven waar sommigen zo met zichzelf bezig zijn dat zelfs uit de weg gaan voor een ambulance al te veel gevraagd is. Laat staan die mensen die het nodig vinden geweld te gebruiken.
Laten we daarin als maatschappij ook onze verantwoordelijkheid nemen.
Een kanttekening die ik wel wil plaatsen is dat ook de agent op straat soms wel wat tactischer op mag treden. Dat betekent mensen die niets fout doen ook niet op de ingetrainde manier van intimidatie benaderen. En een stilgevallen auto of busje zelf even van de hoofdweg slepen ipv het verkeer gaan regelen. Met name de politie zou op die manier weer meer naar de rol van vriend kunnen groeien.
Wat mijn beeld van het blauw op straat ernstige schade heeft toegebracht is het creeëren van een file om op de vlucht geslagen criminelen in te rekenen, voor lief nemend dat dit tot een ongeval kan leiden. Wat ook gebeurde, met enkel een lauwe reactie van de politietop en politiek hierop. Als de politie mij beschermt heb ik eerder de neiging dit terug te doen.
Niettemin vind ik dat we in dit land wat meer respect zouden moeten tonen naar al het overheidspersoneel. Ambtenaren, leerkrachten, politieagenten, medici, brandweerlieden en ook zeker (oud-)militairen.