Opinie: Het materiaal op straat

Grote kans dat rode steentjes in de oosterhoutse binnenstad misschien niet bevallen, dat de bestrating van Zuiderhout naar uw meninge niet mooi is en dat vrouwen al regelmatig met de hakken zijn blijven haken in de stenen langs sommige wegen. Dat materiaal op straat is het resultaat van veel compromissen, waardoor kleine ingrepen grote hoofdpijndossiers kunnen worden.

Bij de herinrichting van de bredase Grote Markt bijvoorbeeld, is gekozen voor robuuste keien. Het grote nadeel zijn de grote naden tussen deze stenen. Vooral vrouwelijke bezoekers van de bredase binnenstad hebben vast een keer meegemaakt dat ze met hun hakken zijn blijven steken tussen de stenen.

In het oosterhoutse zijn de verschillende stromingen in het straatmateriaal goed te herkennen. Zo hebben we, in niet willekeurige volgorde, al een rode, grijze gele, bruine en grindtegelfase gehad. De golden oldie is natuurlijk de 30×30 betontegel, die aan een hernieuwde opmars bezig is. Wie weleens tegels heeft gekocht voor in huis of in de achtertuin weet wat de prijsverschillen kunnen zijn. Op een klein stukje al snel honderden euro’s.

Tot pakweg midden jaren ’90 lagen een hoop wegen er nog bij in oude staat. De grote vernieuwingsoperaties maakten het noodzakelijk om ook een hoop nieuwe bestrating te bestellen. Kenmerkende stijlen uit deze periode zijn de rode bestrating in de binnenstad en de gele bestrating langs de Tilburgseweg/St. Antoniusstraat. Wie kritisch naar nieuwe herinrichtingsprojecten kijkt, ziet dat nieuwe materialen spaarzaam ingezet worden. De herinrichting van de Ridderstraat bijvoorbeeld, waarbij het bestaande materiaal opnieuw gebruikt is. Ziet er net zo goed uit en kost een fractie van de kosten.

In het verleden werd gezegd dat bestrating na 40 jaar op was, uit diverse bronnen blijkt echter dat bestrating prima opnieuw te gebruiken is, zolang het onderliggende zandbed maar vervangen wordt en de bestrating weer egaal ligt.

Omdat iedereen andere wensen heeft komt het inrichten van een straat niet zomaar tot stand. De gebruikte materialen kosten, zoals gesteld, vaak een hoop geld. Als we dus niet de mooiste bankjes en prullenbakken wensen, en zuinig omgaan met bestaande materialen, houden we de stad mooi terwijl het ons allemaal minder geld kost. Dat is duurzaam en slim tegelijk.