[COLUMN] Liefde

Je zou het haast vergeten door de eindeloze stroom nieuws over vluchtelingen, geweld en oorlog, maar er is gelukkig ook nog liefde in de wereld. In december ben ik vader geworden. Een hele bijzondere gebeurtenis. Een gebeurtenis die heel veel liefde losmaakt. En dat doet zo’n kleintje niet alleen bij haar papa en mama.

Hoewel je van te voren weet dat een baby iets heel moois is, ben ik soms wat overvallen door de zachtaardigheid die het naar boven haalt in mensen die je bijvoorbeeld vooral zakelijk kent. Collega’s, vrienden, bekenden, buren en soms zelfs vrienden van vrienden of buren van opa en oma, allemaal willen ze het liefst even knuffelen met de kleine meid.

Ik vind het ontroerend om te zien. Zoveel liefde, zoveel zachtaardigheid. Het lijkt zo’n schril contrast met de dagelijkse realiteit. Spelletjes, jaloezie het is aan de orde van de dag. Elkaar de loef afsteken, op principes staan, verschillen benadrukken, tweespalt zaaien. Iemand met een andere mening de oorlog verklaren. Hoe kunnen die zachtaardige en die harde wereld zo dicht naast elkaar bestaan? En hoe groot is ons onvermogen om uit liefde te blijven denken?

Ik was nooit zo van het conflict, maar in deze context lijkt het nuttelozer dan ooit.