Wat ik nog kwijt wil aan Oosterhout (2)
Dit is mijn laatste bijdrage aan deze website. Vanaf 2017 stop ik met schrijven voor Ook van Wosterhout. In verschillende functies heb ik mogen meewerken aan een prachtige website. Bij de start in 2009 is het uitgangspunt geweest om positief-kritisch te prikkelen met opiniestukken. In dat opzicht is de website naar mijn mening geslaagd.
Oosterhout is de stad waar ik opgegroeid ben. Een stad waar ik trots op ben, maar wat mij er niet van weerhouden heeft om ook in andere steden rond te kijken. Het gras is overal groen zo is gebleken. Bovenal is Oosterhout, en daarom lees je dit hier, een stad waar ik graag over geschreven heb. Op een andere manier naar de stad kijken, mensen laten nadenken over hoe het anders kan en misschien wel moet.
Om afscheid te nemen wil ik Oosterhout nog een aantal dingen meegeven. Het archief is doorgespit en de beste stukken van alle bloggers komen zo nog eens onder de aandacht.
Een transferium is niet nodig
Mobiliteit in Oosterhout is zeer relevant. Daarom gaat het bij Ook van Wosterhout ook regelmatig over verkeer en bereikbaarheid. Een van de onderwerpen dat daarbij regelmatig besproken is, is het transferium. Met het gereedkomen van de parkeergarage in het Santrijngebied is aan alle kanten van het centrum voldoende parkeergelegenheid. De vraag is echter vooral wanneer de vraag naar een transferium weer terugkomt.
De A27 in één keer goed aanpakken
De Merwedebrug, die met de haarscheurtjes in het metaal, is onderdeel van de vernieuwing van de A27. Eigenlijk opzienbarend dat dat zo is. De weg dient na de vernieuwing weer enige tijd mee te gaan en dat lijkt nu al krapjes.
Een toekomstvaste A27 bestaat naar mijn mening uit 2 x 3 rijstroken (en soms meer), een volwaardig knooppunt Hooipolder, nieuwe bruggen bij Gorinchem en Keizersveer en goede invoegstroken en afritten die voldoen aan de modernste veiligheidseisen.
Aandacht voor elkaars betoog
De afschaffing van het papier mag dan tot besparing leiden, de aandacht voor elkaars bijdragen is sterk afgezwakt. Als gevolg van de vele schermen die we tegenwoordig hebben is een goed gepresenteerd betoog niet veel meer waard. Terwijl de één tweet checkt de ander zijn/haar e-mail en weer een ander zit te facebooken of zelfs candy crush te spelen. Wellicht dat de invoering van een ‘social media break’ leidt tot meer aandacht voor elkaars verhaal, anders kan dat in de toekomst ook gewoon gemaild worden.
Burgerparticipatie en burgerbestuur, meer proberen om ervan te leren
Degenen die de fontein op de Markt wilden, wilden hem ook weer niet. En dat is niet uniek in Nederland. Burgers en ondernemers worden in elke gemeente betrokken bij de ontwikkeling van bouwplannen en straatinrichtingen. Een intensief proces met veel keuzes en uiteindelijk kan dat altijd tot teleurstelling leiden. Dan is het proces echter niet mislukt want bij keuzes maken, ook bij burgerparticipatie, kan niet iedereen het helemaal naar de zin krijgen.
Naast burgerparticipatie is er ook burgerbestuur. Inwoners van de stad die in kleine en grotere netwerken bijdragen aan het besturen van de stad. Een goed voorbeeld is Oosterhout380KVnee, op kleinere schaal kan je denken aan de initiatieven van Peter de Kock en consorten. Mensen met veel gevoel voor wat de omgeving belangrijk vindt en dit signaal op duidelijke wijze door kunnen geven. Door samen zo’n case vervolgens op te pakken oogst je als stad veel meer erkenning voor een oplossing.
Een duurzame en verbonden stad
De transitie naar duurzame energie is lang en zit vol met uitdagingen. Mogen zonnepanelen van welstand, is er subsidie voor nul-op-de-meter woningen, in hoeverre kun je Thuisvester opleggen zo duurzaam mogelijk te bouwen? Als Oosterhout op termijn minder afhankelijk wil zijn fossiele brandstoffen moet de stad er vandaag mee beginnen. Enerzijds woning voor en woning en bedrijf voor bedrijf, anderzijds grootdenkend door bouw van smartgrids die zoveel mogelijk zelfvoorzienend zijn.
Bij die smartgrids horen wel goede datavoorzieningen. Een aantal jaar geleden werd de markt bestormd door diverse partijen die glasvezel internet aanboden. Bijna al deze bedrijven vallen inmiddels onder KPN zodat glasvezel weer min of meer een monopolie geworden is. Aan KPN de vraag om glasvezelverbindingen helemaal uit te rollen (ook in flatgebouwen!), aan Oosterhout de vraag om druk op de ketel te houden zodat het ook gebeurt.
Aandacht voor het dialect
Ad Hessels schreef, als reactie onder het artikel: ‘Waar is de tijd gebleven dat er in Oosterhout drie afzonderlijke dialecten werden gesproken (het Bosch, de Vurhaai en ’t Durp’)?’. Dat zijn lang vervlogen tijden. Wat er over is van het Oosterhouts dialect moeten we gaan bewaren. Het dialect zou op één of andere wijze in de basisschoolperiode op de agenda moeten staan, zodat het doorgegeven kan worden. Niet om dagelijks te gebruiken, wel vanuit historisch besef en om een eigen identiteit uit te dragen waar we trots op kunnen zijn.