[INTERVIEW] Ondernemers aan het Woord: Derk van den Bosch

Er wordt veel gezegd over de binnenstad door verschillende mensen, websites en de gemeente. Iedereen maakt zich een beetje zorgen en dat is ook begrijpelijk, maar wat vinden de ondernemers er nou zelf van? Wat is hun visie en waar lopen zij tegen aan? De komende weken plaatsen we elke vrijdag een interview met een ondernemer over de binnenstad, ondernemen, de toekomst en natuurlijk hun visie! Vorige week postten wij het artikel met Jan de Laat, deze keer een interview met Derk van den Bosch, eigenaar van Rodeo Drive. 

Rodeo Drive is al zeven jaar onder de hoede van Derk. ‘Ik nam het over midden in de crisis, ik weet niet beter, dus kon mij goed aanpassen aan de tijd’. Het is een zaak waar mannen en vrouwen kunnen shoppen voor kleding en schoenen. We hebben het over hoe hij zijn winkel aantrekkelijk houdt. De hele zaak heeft een trendy, vintage look, maar hij vindt vriendelijkheid en service nog vele malen belangrijker. ‘Klantvriendelijkheid en de diensten die wij leveren staan ver boven aan, maar zo redden we het niet’.

Het gesprek gaat naar een kritische sfeer. Derk vertelt over het gemis van de liefde voor het vak winkelier zijn bij collega’s. Hij organiseert vele activiteiten om de beleving te creëren die soms uit de stad verdwenen lijkt. ‘Elke vrijdag krijgen de klanten een drankje tijdens het shoppen, zo probeer je toch wat sfeer te maken in de stad’. Ik zelf mis de beleving ook, maar is online shoppen niet gewoon de toekomst?

Hij knikt nee. ‘Inderdaad de nieuwe generatie koopt steeds meer online, maar dat kan door saamhorigheid en het afschaffen van het betaald parkeren deels gestopt worden’. Het parkeren is een ding dat door vele mensen als een dik vet minpunt wordt genoemd als het over de binnenstad gaat. Ik buig naar voren, afwachtend wat hij nog meer gaat zeggen over het parkeren.

Derk begint een nog serieuzere houding aan te nemen. ‘Het ‘verdienmodel’ wat parkeren betreft is ouderwets, achterhaald. Via internet kun je alles gratis laten bezorgen en vaak ook weer gratis af laten halen. Als je in ons centrum wilt komen winkelen moet je geld betalen om je auto weg te zetten en met een beetje pech loop je ook nog in de regen. Dit  nodigt niet echt uit om even lekker je geld uit te komen geven. We zijn even duur als Breda en die stad is toch echt wat groter. Als we echt voor een toestroom aan mensen willen zorgen, dan moet dat betalen voor parkeren deze dag nog weg’. Klare taal, maar er komt nog meer.

Ik vraag hem of hij niet van die dagen heeft, dat hij denkt: ik ben er klaar mee. Hij knikt hard schuddend nee, je ziet dat hij die liefde voor winkelier zijn in zich heeft. ‘Slechte tijden dwingt je tot creativiteit, maar het allerbelangrijkste is dat je na elke val weer gewoon opstaat en door gaat. Mijn contract loopt over anderhalf jaar af, als de gemeente niet iets doet aan het parkeren, de ondernemers niet snel echt gaan samenwerken, dan weet ik niet of dit nog de juiste plek is voor mij.

Duidelijker kan het niet. Voordat ik het interview afsluit vraag ik hem over de H&M. Vindt hij dit gigantische merk een toevoeging en zal het zorgen voor een toestroom aan mensen? Voordat hij kon antwoorden is hij heel even weg, iemand vraagt of een bepaalde schoen in zijn winkel te vinden is. Hij schreef het merk op. ‘Ik kijk altijd of er wat te regelen valt voor de klant’. We gaan snel verder.

‘Grote merken zullen zorgen voor een bepaalde aantrekkingskracht, maar bijna elke stad heeft zo’n winkel. Juist die individuele ondernemers moeten weer terugkeren’. Met dit laatste antwoord sloot ik het interview af. Ik gaf hem snel een hand, want hij stond te trappelen om de klanten die binnen kwamen te helpen.