Samen sterk of samen zwak?

Het zorgde voor veel oproer tijdens de laatste gemeenteraadsvergadering: de regionale samenwerking. Regionale samenwerking is ook de gruwel voor veel gemeenteraadsleden, je geeft namelijk zeggenschap uit handen en rekent er op dat de anderen op een goede manier jouw belangen behartigen. Voor de in eigen ogen alwetende gemeenteraadsleden is dat lastig.

De gemeenteraad heeft eigenlijk maar twee kerntaken, een kaderstellende taak en een controlerende taak. De gemeenteraad stelt kaders op een bepaald beleidsterrein en het college van B&W voert dit uit. Vervolgens controleerd de gemeenteraad of het college dit uitvoert op de manier zoals afgesproken is. Maar te vaak gaan raadsleden over de uitvoering spreken, moet er nu een digitaal loket komen of moet er echt iemand achter een bureau gaan zitten? Dat is geen vraag voor een gemeenteraad, maar een vraag die het college zichzelf moet stellen. De gemeenteraad moet op het niveau blijven waarin ze stellen dat er een loket moet komen. Punt. Dus niet wat voor soort loket er moet komen.

Als men al moeite heeft om taken uit handen te geven aan de eigen ambtelijke organisatie, hoe moeilijk is dat dan wel niet voor taken die regionaal uitgevoerd gaan worden, daar kun je al helemaal niet sturen op de uitvoering omdat anderen dat dan ook gaan doen en zo komt er nooit een duidelijk beleid. Verminderde zeggenschap is een effect dat regionale samenwerking heeft waar je niet onderuit komt. Maar is dat argument zwaar genoeg om tegen de voordelen op te wegen?

Want voordelen zijn er ook voor regionale samenwerking. Naast de schaalvoordelen, en daarmee kostenbesparing zorg je ook voor een bundeling van kennis, niet iedere gemeente gaat het wiel opnieuw uitvinden. Je kunt daarnaast van elkaars zwaktes en sterktes profiteren zodat je niet met elkaar gaat concurreren met elkaar. Ten slotte sta je als regio veel sterker dan als losse gemeente, je hebt veel meer te bieden en meer inwoners wat in onderhandelingen met partners zwaar weegt.

Kortom, de gemeenteraad moet maar eens leren dat ze niet alles zelf kunnen regelen en het vertrouwen hebben dat anderen hun werk goed doen en daarbij het belang van de burger voorop stellen. Alhoewel de democratische controle klein is lijkt regionale samenwerking de juiste manier om door middel van krachtenbundeling een sterk blok te vormen.