[COLUMN] Over politieke idealen
Eerder schreef ik een blog over de keuze voor de politiek. Deze keer ga ik dieper in op politieke idealen, waaronder de mijne. Let op, soms heb ik om verschillen duidelijk te maken wat overdreven.
We hebben in Nederland nogal wat te kiezen. Om het even zwart-wit te stellen:
- Wil je niets meer veranderen aan Nederland, dan stem je PVV
- Ben je ‘rijk’ stem je VVD
- Ben je voor de grootst mogelijke persoonlijke vrijheid stem je D66
- Ben je voor christelijke normen en waarden stem je CDA
- Ben je voor het leven naar voorbeeld van de bijbel stem je SGP of ChristenUnie
- Ben je voor cultuur en een beetje voor gelijke verdeling van geld in de samenleving stem je PvdA
- Ben je heel erg voor een gelijke verdeling van geld in de samenleving stem je SP
- Vind je dat alle grote problemen al zijn opgelost en het nu tijd is voor dierenrechten stem je Partij voor de Dieren
- Ben je voor duurzaamheid van vandaag op morgen, dan stem je GroenLinks
- Ben je 50-plus en wil je jouw AOW en pensioen op niveau houden, dan stem je 50-plus.
Ik ben vast iemand vergeten, sorry daarvoor, maar als ik je partij als politicus al niet meer ken, dan kun je hem misschien beter opheffen. Bovenstaand lijstje gaat overigens alleen over de landelijke politiek.
Je ziet het, al overdrijvend kun je de partijen best in één zin typeren. Mocht je het trouwens niet eens zijn met de beschrijving, laat dan even een reactie achter 😉
Politieke idealen heb je in alle soorten en maten. Het verdient respect als je daar actief voor uitkomt en lid bent van een partij. Maar nog blijer word ik als je altijd netjes naar de stembus gaat en daar stemt op je vaste clubje óf de partij waar deze keer de keuze op is gevallen. Onze democratie maken we samen door alle idealen naast elkaar te zetten en er met elkaar over te debatteren. Via coalitie-onderhandelingen komen we vervolgens tot beleid en keuzes.
Mijn idealen zijn die van christelijk ingeslagen politiek. Een politieke visie die ‘mensen’ en ‘de samenleving’ voorop zet. Hoewel voor veel mensen CDA, ChristenUnie en SGP veel op elkaar lijken, ben ik bang dat ze daar onderling nogal over van mening verschillen. Laat ik voor mijn eigen partij spreken. Het CDA laat zich leiden door de gedachten die uit de bijbel te halen zijn, of die omgekeerd, misschien wel aan de bijbelse verhalen ten grondslag liggen. Dat is voor mij ook meer dan genoeg. Het CDA wordt nog weleens vergeleken met de kerk. In de praktijk ligt dat heel anders, maar het feit dat op straat dat beeld leeft, betekent dat het CDA nog werk te doen heeft.
Wanneer ik voor mezelf spreek wens ik vanuit de normen en waarden waarop het CDA gebouwd is iedereen het beste. Iedereen, dus niet één groep kiezers of bepaalde belanghebbenden. In politieke keuzes is het voor mij vaak wikken en wegen of het voor iedereen voldoende is. Binnen het CDA zijn ooit 4 uitgangspunten benoemd: Gespreide verantwoordelijkheid, Solidariteit, Rentmeesterschap en Publieke gerechtigheid. Voor mij zijn deze stromingen en hoe ze ten opzichte van elkaar in een plan zijn verwerkt de manier om te bepalen wat ik ervan vind. Vaak is dat een gevoelsmatige afweging die je direct maakt, maar soms is het ook reden om ergens nog eens een nachtje over te slapen, het met mensen te bespreken, vragen te stellen en er over te debatteren.