[COLUMN] Sociale controle
Het is nog niet zo heel lang geleden dat Albert Heijn aankondigde haar caissières op de ouderen te laten letten. Hoewel dat in de verte klinkt als nog meer big brother en inclusief de term ‘ingrijpen’ niet moet gaan ontaarden in Oost-Duitse praktijken, heeft Albert Heijn wel een punt.
Vandaag was ik gewapend met kinderwagen en dochter in de Albert Heijn. Op zoek naar een potje babyvoeding. Die dingen schijnen trouwens ook populair te zijn bij ouderen. Maar dat is een uitstapje. Eenmaal bij de kassa aangekomen zagen de caissière en ik hetzelfde. De klant voor mij was een jonge dame, aan haar tongval te horen waarschijnlijk ooit afkomstig uit het oosten van Europa. Ze rekende enkel 3 blikjes bier af. Op zichzelf is daar niets mis mee. Maar ik snap de waarde die Albert Heijn er in Den Haag aan hecht om te zien of zulke dingen (oudere of niet) niet structureel gebeuren. De caissière maakte een vriendelijk praatje met haar, met de vraag of de klant in kwestie al veel moestuintjes had. Zij bekende daarop dat het niet opschoot, goedkope blikjes bier brengen het totaal niet boven de, ik meen 15 euro, die zo’n moestuintje rechtvaardigen.
Het was voor mij aanleiding om de ogen eens goed te openen. Op de terugweg zag ik wat duidelijker de verschillende types die de wijk Oosterheide bevolken. Met alle diversiteit in de wijk zijn er genoeg gezichten om je van af te vragen welk mens er eigenlijk achter schuilgaat.
Honden-uitlaters zijn er te over. Veel mensen realiseren zich niet hoe goed hun trouwe viervoeter weerspiegelt hoe hun baasje is. Van angstig, macho of juist vriendelijk en open, tot tamelijk overenthousiast.
Het wordt veel moeilijker om de twee jonge kerels in te schatten die zich op de heenweg ook al ophielden bij een bankje. Een fiets half op het fietspad geparkeerd. Het deed een beetje denken aan een ‘road-block’ en de demonstratie karatetrap die de een aan de ander gaf, maakt dat ik mijn wenkbrauwen even frons. ‘Moet ik er wat mee?’ schiet door mijn hoofd.
Gezien het goede weer en de vele mensen die hen continu waarnemen, vanuit passerende auto’s en flats en de honden-uitlaters die ik al noemde, laat ik het voor wat het is. Op een lentedag als vandaag is er volop sociale controle op straat. Maar dat Albert Heijn wil letten op mensen die, in de herfst van hun leven enkel nog over straat gaan om boodschappen te doen, om vervolgens thuis te komen in een leeg huis, dat vind ik een sympathieke gedachte.
