Jeugdbeleid: Hoe het niet moet
Nederland vergrijst in rap tempo. De leeftijdsgroep 40+ is zorgelijk groot en zal (net als in de rest van Nederland) enorme problemen met zich mee gaan brengen. Wie gaat hun A.O.W. betalen? Wie verzorgt ze aan het bed of in het tehuis? Kwesties die lastig te beantwoorden zijn en waar de politiek, van links tot rechts, niet adequaat op heeft ingespeeld.
Vergroten we dit uit op plaatselijk niveau (Oosterhout) dan is de situatie helemaal zorgelijk. De leeftijdsopbouw in de gemeente vertoont een enorme scheefgroei. Veel te veel 40+ ‘ers en veel te weinig jongeren. Daarmee is Oosterhout een van de meest vergrijzende gemeenten in Nederland. Een zeer zorgelijke ontwikkeling, aangezien de kosten in de toekomst toenemen en er kleinere groep mensen is op dit te betalen. Oosterhout is dan wel een familiestad. Maar met vooral opa’s en oma’s en zonder kleinkinderen. Goed beleid op jongeren is dus absolute noodzaak.
Rijst de vraag: Hou wordt je als stad aantrekkelijk voor deze groep die bekend staat als kritisch en gewild. In de leeftijdscategorie 10-18 is er nog weinig aan de hand. Het middelbaar onderwijs is toereikend en de Oosterhoutse horeca voorziet afdoende voor de beginnende stappertjes. Pas als jongeren(20-30 jaar) gaan studeren ontstaat er een probleem. Geen uitdagend werk, geen station, geen modern vermaak (Bios, Coffeeshop, grote disco), geen hoger onderwijs, geen capabel woningaanbod, te vrijblijvend jongerenbeleid. Kort samenvattend Oosterhout is niet aantrekkelijk voor jongeren en jong-volwassenen.
Hoe kan men een verandering teweeg brengen die voorkomt dat Oosterhout verandert in een oord voor louter bindingsloze forenzen of, nog erger, pensionadas?
Ons college en bijbehorende gemeenteraad faalt in ieder geval volledig. Een glossy blaadje met onzinpraat over wonen, een jongerencentrum met wat studentjes neerdroppen zonder toezicht, een paar verdwaalde koorknaapjes in de politiek, en verder vooral dingen niet hebben. Maar geen werk voor hoger opgeleiden, en voor de bios, moet je bij de buren zijn. En dat geld ook voor de disco en coffeeshop. Het is ver onder de maat. En zijn er positieve ontwikkelingen dan worden deze tegengehouden of zijn het juist zaken ‘die men als familiestad niet wilt hebben’.
In de serie ‘Jeugdbeleid: Hoe het wèl moet’ wordt de komende weken uit de doeken gedaan hoe Oosterhout de zaken het beste kan aanpakken. Hierbij zal per deel gefocust worden op een deelgebieden als mobiliteit, jeugdbeleid, werkgelegenheid en participatie. Suggesties en commentaar kan hieronder in de comments worden gepubliceert.
Wordt vervolgd…
Pingback: Jeugdbeleid: Hoe het ook kan (2): Onderwijs