Opinie: De Zwaaikom komt: Wie praat er mee?
Net als je denkt dat het Zwaaikom-plan in zwaar weer terecht komt, krijgt het project een schop. En dat is maar goed ook, want ik denk dat de toekomstige wijk bij veel oosterhouters al van het netvlies is verdwenen. Geen letterlijke schop trouwens, maar wel een hele interessante figuurlijke schop. De burger mag meepraten over hoe de wijk er nu precies uit zou moeten komen te zien. Dat is geen nieuw concept, maar in Oosterhout volgens mij nog niet eerder gedaan.
Maar wie gaat er nu wat van het Zwaaikom-plan roepen? Gezien de torenhoge ambities en de high profile uitstraling is het gebied voor een hoop inwoners van Oosterhout geen nieuwe woonbestemming. Tel daarbij op dat een plan voor veel mensen pas duidelijk wordt als er tekeningen zijn waar ze iets van mogen vinden. De inspraaktactiek is dus wel leuk, maar ik vraag me af of de gemeente hier letterlijk de vruchten van gaat plukken. Vermoedelijk loopt slechts een handjevol inwoners hier warm voor.
Het ontwikkelen van een woongebied is een intensief proces waarin veel keuzes gemaakt moeten worden. De participatie van burgers is dan interessant, maar tegelijkertijd ook erg lastig. Waar de burger zijn keuze maakt op persoonlijke smaak heeft de gemeente (en de ontwikkelaar) ook nog het kostenplaatje in het hoofd. Omdat zij een situatie moeten realiseren die goed te beheren is mogen dingen niet teveel kosten, moet het hufterproof zijn en zo zijn er nog veel meer normen.
De participatie kan dus ook teleurstellend werken. Immers de gemeente vraagt de mening van de burger, die doet daar moeite voor en uiteindelijk legt de gemeente het idee naast zich neer met een vage reden over een norm, eis of prijs. Voor goede participatie moet de professional zich dan ook meer in de burger kunnen verplaatsen en de wijze waarop deze zijn keuzes maakt. Anders wordt het een woud van desillusies en afhakende burgers die het algehele vertrouwen in het project en de gemeente verliezen.
Als consument/koper denk je altijd in prijs/kwaliteitsverhoudingen.
Wat is de kwaliteit/prijs verhouding van de woning die ik zou willen in het gebied Zwaaikom.
Op de vaste wal of op het eiland, met de voormalige vuilstort als ondergrond.
Wat is dus de prijs, en wat is de kwaliteit?
En wat is het tijdsplan, en ga ik daar mijn tijd aan spenderen, want aan “lulpraat” heeft niemand behoefte.
Er is heel wat af te wegen, en dit alles overwegende, zou ik zeggen leg heel die weegschaal eens open en bloot op tafel, opdat de belangstellende burger zijn/haar balans kan opmaken , en na inspraak, inbreng, en gezond oordeel, kan beslissen.
Waar ‘participatie van de burger’ toe kan leiden heeft men kunnen zien toen men mocht ‘meebeslissen’ over de herinrichting van de Markt.
Er ligt nu iets dat nog niet in de buurt komt van het plan dat door de burgers van Oosterhout werd ‘gekozen’.
Leo de Jager heeft gelijk als hij stelt dat dit meer een act voor de bühne is. Of zou het nog veel erger zijn? Dat dit gemeentebestuur eigenlijk zélf geen idee heeft hoe de Zwaaikom te realiseren?
Dan zijn we pas écht aan de goden overgeleverd!
Die participatie en zogenaamde inspraak van de burger is in mijn optiek vaak voor de bühne. Omdat het formeel zo moet. Het spel – want dat is het – is dan qua procedures ‘correct’ uitgevoerd. Maar inderdaad kun je je als burger steeds vaker afvragen of je nog wel al die moeite moet nemen om je stem en mening te laten horen. Omdat het lijkt alsof alles al beslist is, dus wat doet onze mening er nog toe?Geheel terecht stelt u dat het bovenliggende belang van het geld(budget gemeente / de macht van projectontwikkelaars) het altijd wint van de mening van de burger. Komt nog bij het ego van sommige bestuurders en ambtenaren die het toch altijd beter weten, en dat laatste is misschien nog wel de meest kwalijke factor bij inspraakprocedures en besluitvorming. Het valt ook niet mee om in het openbaar soms te moeten toegeven dat iemand anders eigenlijk gelijk heeft of met een beter plan komt. Dat is een heel lastig menselijk trekje, maar sommige bestuurders die geen last hebben van tunnelvisie of hun te grote ego zijn ertoe in staat. Of die zeldzame figuren ook bij de gemeente O’hout op de payroll staan? Interessante vraag eingenlijk. Het geloof in democratie neemt af, dat is een feit, maar laten we ook gewoon realistisch blijven: democratie was en is nog steeds een illusie. En politiek bedrijven is helaas maar al te vaak een dom en soms ook smerig spelletje, wat vaak gespeeld wordt door figuren die je eigenlijk niet in dit soort van machtsposities zou willen zien acteren. Maar ja, als ze gekozen worden, dan doe je daar bar weinig meer aan. Hoogstens kun je hopen dat ze door fouten of blunders omvallen (gelukkig maar gebeurt dat soms) en hatsikidee!dan komt er weer een nieuwe. That’s life en we zullen het ermee moeten doen tot dat we iets beters uitvinden.