Opinie: Gedonder tussen Oosterhout en Dongen

Een weg moet van A (Oosterhout) naar B (Dongen) lopen. Dat is een gezamenlijk belang, maar de weg naar de weg toe, die lijkt naar nergens te leiden. Omdat het gezamenlijke doel zo duidelijk is, is het extra frustrerend om te zien hoe het onderlinge gekibbel tot niets leidt. Het optelsommetje tot nu toe is dan ook niet mals: een verstoorde relatie tussen twee gemeenten, een slechte indruk op provinciaal niveau en een gemeenteraad die het hele dossier aangrijpt om wethouder Willemsen een motie van wantrouwen aan te smeren.

Tja, fraai is het allemaal niet. Het probleem tussen Oosterhout en Dongen blijft, na de nodige beraadslagingen bestaan. Oosterhout heeft zich flexibel getoond door het oosterhoutse deel, waar meer haast achter zit, eerst aan te leggen. Dat laat de verschillende opties aan dongense zijde nog open. Daar is meer tijd en onderzoek voor nodig. Concreet komen we als oosterhouters daardoor met een tijdelijke situatie tussen oud (Dongen) en nieuw (Oosterhout) te zitten. De provincie is de financier van de aanleg, en ik vraag me toch sterk af wat voor indruk dit gesteggel nu in Den Bosch heeft achtergelaten. Als ik daar de financier was zou ik toch eerst eens vragen hoe zeker men is dat men het project (en het geld) wil.

Tijdens de behandeling van het onderwerp in de oosterhoutse gemeenteraad greep de oppositie de kans aan om wethouder Willemsen te betichten van gedraai in deze kwestie. De acties van Willemsen waren op meerdere manieren te verklaren. Gebrek aan ruggengraat, flexibel bestuur, denken in kansen, keihard buigen voor de buren? Er is altijd wel een manier te bedenken om iets in je voordeel of in je nadeel te benoemen.

Wethouder Willemsen moet het afgelopen week dan ook benauwd hebben gehad. Diverse partijen kozen ervoor om een motie van wantrouwen in te dienen wegens ‘draaien’. Daarbij waren een aantal feiten op elkaar gestapeld. Willemsen overleefde de motie van wantrouwen wel, maar helemaal kies was het hele verhaal niet in mijn ogen. Er had ook gekozen kunnen worden voor een motie van treurnis, wat een passender middel was geweest op dat moment. Frappant was trouwens de opmerking van Arnoud Kastelijns bij Centraal Café, die aangaf ook een motie van wantrouwen ingediend te hebben, als hij in de oppositie zou zitten. Een regelrechte trap naar de coalitie waar hij zelf onderdeel van uitmaakt.

Daarmee heeft het gedonder tussen Oosterhout en Dongen ook geleid tot nieuwe spanningen in de oosterhoutse gemeenteraad, waar de verhoudingen nog meer op scherp lijken te staan. Het is afwachten tot wethouder Willemsen in de ogen van oppositie en coalitiegenoten een volgende mogelijke ‘misstap’ begaat. Dan kunnen we volgens mij de uren van het huidige college van B&W gaan tellen, en ons opmaken voor nieuwe verkiezingen. Daar ben ik niet blij mee omdat Oosterhout behoefte heeft aan balans, maar als dat het enige middel is om het moddergooien de wereld uit te helpen, dan is dat meer dan welkom. Want de sfeer in de raad, die is wat mij betreft goed verziekt.