Opinie: De verkiezingsuitslag van 2012

Een hele grote verrassing was het al niet meer, het ging tussen links en rechts. Vooraf was er al rekening mee gehouden, een strijd tussen de VVD en in eerste instantie SP. Toen Roemer enkele foutjes beging, stond Samsom al klaar om het stokje van hem over te nemen. De vraag blijft of Nederland echt een uitgesproken keuze wilde maken, of dat er simpelweg geen andere opties waren.

In de aanloop naar de verkiezingen kwam de SP opzetten, maar was er ook de cruciale fout van Emile Roemer. Ondertussen beging het CDA een strategische fout door de langstudeerboete ongedaan te willen maken zonder daarvoor financiële dekking en brede steun te hebben. Daarnaast was al vanaf de vorige verkiezingen duidelijk dat een belangrijk deel van de CDA-kiezers was afgehaakt op de samenwerking met de PVV. In zijn algemeenheid waren de thema’s islamisering, integratie en de multiculturele samenleving totaal van de agenda verdwenen. Dat maakte dat de PVV niet kon scoren op traditionele punten die we sinds de opkomst van Fortuyn bij iedere verkiezingen uit de kast gehaald zagen worden. Het nieuwe thema voor de PVV was: stem tegen Europa, want Europa kost ons geld en morrelt aan onze soevereiniteit. En we moeten natuurlijk vooral nationalistisch blijven.

Na de Kunduz-missie, het Kunduz-akkoord en het interne gerommel was GroenLinks voor de kiezer links in het spectrum geen optie meer. En de SGP en CU wisten slechts hun eigen doelgroep te bedienen in de verkiezingsstrijd. Alles lag open voor een tweestrijd en dat werd het ook: de PvdA met als leider Samsom versus de VVD met premier Rutte als kopman. Vooral de VVD doet het de laatste tijd goed als hip merk, met hun rake uitspraken op de herkenbare posters. Slimme branding en daarom wat mij betreft ook een dikke pluim voor dat stuk marketing. De PvdA moest het veel meer hebben van het individu Samsom. Bij gebrek aan beter de meest kundige debater, in het meest gelikte pak en met de slimste mediatrainers. Ik heb live mogen aanschouwen dat hij naar alle camera’s even een speciale, “u kunt gerust op mij stemmen” gezicht opzet.

Het was wat mij betreft een tweestrijd, maar beslist geen titanenstrijd. Deze verkiezingscampagne staat in mijn geheugen als de campagne zonder echte concurrentie. Dat vooral bij gebrek aan leiders en echt vernieuwende inzichten. In dat opzicht moet ik Toine Manders met zijn Libertarische partij een pluim geven. Veruit de meest visionaire politicus van het moment. De overheid is het probleem en zeker niet de oplossing, dus afschaffen die handel. Bemoeizucht hebben we helemaal nergens voor nodig en voor diensten als de politie, brandweer, scholing en zorg betaal ik wel als ik er behoefte aan heb. Een consistent verhaal, prima passend bij het stenen-tijdperk dat we met zoveel trots zijn ontgroeid.

Tot slot nog iets over de doelgroepenpartijen, druk strijdend voor een paar zetels in de marge. 50plus en de Partij voor de Dieren. Ik hou er gewoon niet zo van, je specifiek toespitsen op een doelgroepje. Alle waardering voor de overtuiging waarmee, maar ik na deze verkiezingen hoop ik vooral dat er de komende jaren een echte leider opstaat. Iemand met visie, passie en de juiste energie om écht stappen vooruit te zetten. Want hervormingen kunnen nu noodzakelijk zijn, maar ik kijk vooral uit naar economische groei, stijgende welvaart en een respectvolle samenleving.

2 gedachten over “Opinie: De verkiezingsuitslag van 2012

  • 1 oktober 2012 om 22:43
    Permalink

    Uit frustatie en angst om weer achteraf belazerd te worden, heb ik ditmaal mijn stembiljet aan een ander gegeven en ik wil niet wat weten wat daarmee is gestemd.

  • 21 september 2012 om 15:58
    Permalink

    Ook toen waren er opties, zoals nu nog steeds. (over links bijvoorbeeld)
    Maar een stem op de PvdA bleek tevens een stem op de VVD.
    Helaas pindakaas voor al die zogenaamde strategische kiezers!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *