[OPINIE] Gelukkige inwoners zorgen voor goed woonklimaat

Bron: Wendy online.nl
Bron: Wendy online.nl

Twee documentaires en twee totaal andere werelden. In de ene het Zeeuwse Vrouwenpolder waar de Postcodekanjer is gevallen, in de ander het Groningse Oude Pekela wat in alle statistieken onderaan bungelt. Opvallend: voor beide dorpen is geld niet de drijfveer. Geluk wel, in de goede verhouding met voorzieningen.

De Pekeladers lijken zich in een uitzichtloze situatie te bevinden. Gebrek aan geld en kansen op de arbeidsmarkt worden wel degelijk gevoeld. Toch leeft het idee onder de inwoners van Oude Pekela dat zij het geluk in de eigen omgeving kunnen vinden, en anders berusten zij zich maar in de situatie. Zolang ze hun woonplaats maar niet hoeven te verlaten.

In Vrouwenpolder viel de Postcodekanjer van 43 miljoen. In het hoogseizoen is het dorp een trekpleister voor strandliefhebbers, maar in de winter kan je er een kanon afschieten. Juist de lokale bevolking won 43 miljoen euro, en praktisch heel het dorp deelde mee. Al deze mensen werken nog, omdat het hen gelukkig maakt, en niemand is uit Vrouwenpolder vertrokken.

Aan alle algemene voorwaarden voldoen is dus blijkbaar niet genoeg. Anders zouden zowel Vrouwenpolder als Oude Pekela geenszins succesvol zijn. In de ene plaats is immers geen werk en de andere plaats is de helft van de tijd zo dood als een pier. Toch blijven mensen daar graag. Een goede mix tussen geluksfactoren en vestigingsvoorwaarden is het geheim. Dat geheim zouden we in Oosterhout best goed kunnen gebruiken, de stad is duidelijk op zoek naar balans.

Gevoelsmatig leveren we op dit moment alleen maar in. De stad is nauwelijks aantrekkelijk voor jonge starters en er zijn weinig aantrekkelijke HBO banen. De banen in de maakindustrie hebben het lastig. Verplaatsing of uitvoering met minder handjes dreigt continu. Op het vlak van voorzieningen woedt op dit moment een strijd. Het centrum heeft nieuw elan nodig en de zorg staat onder druk. Onder de Oosterhouters klinkt veel geklaag. Iets waar eigenlijk direct een oplossing voor moet komen.

Reëel gezien gaan we deze mensen de komende jaren niet gelukkiger maken. De strijd blijft immers. Geld, de grotere economische ontwikkelingen en persoonlijke wensen veranderen continu. Er zal ook niet spontaan werk zijn voor hoogopgeleiden, dat bestaat zelfs in Utopia niet. Op kleine schaal dingen realiseren helpt echter wel degelijk.

Een fijne buurt blijft een fijne buurt, een goede school blijft een goede school, als we allemaal ons beste beentje voorzetten. Met een beetje steun van de gemeente, ook al zijn de financiën daar ook krap, maar nu investeren beperkt eventuele schade later. Dan heb je over een aantal jaren een gelukkige stad waar inwoners, ondanks de soms negatieve externe effecten, graag blijven wonen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *